Elastyczność poznawcza maleje wraz z wiekiem. Im starsza osoba, tym trudniej następuje przełączenie się pomiędzy różnymi wykonywanymi zadaniami. Z drugiej strony, bardziej doświadczeni pracownicy mogą wykonywać różne zadania i szybciej podejmować decyzje dzięki dłuższemu doświadczeniu, które pozwala im pracować mądrzej. Jest to dylemat typowo menedżerski. Z jednej strony starsi menedżerowie mogą podejmować szybsze decyzje, z drugiej mogą mieć trudności w radzeniu sobie z kilkoma zadaniami jednocześnie. Firmy od dłuższego czasu stawiają na rozwój umiejętności twardych. Przeprowadzane są szkolenia, a personel jest motywowany do uczenia się różnych umiejętności, które są bezpośrednio związane z zadaniami, jakie osoba ma do wykonania. Przykładowo marketingowców szkoli się w zakresie tworzenia skutecznych kampanii marketingowych, a pracowników HR w zakresie rekrutacji najlepszych kandydatów do pracy. Jednak wciąż niewystarczającą uwagę poświęca się rozwojowi umiejętności miękkich, które mogłyby znacząco zwiększyć wykorzystanie umiejętności twardych. Jest to kompromis, z którym muszą zmierzyć się menedżerowie odnajdując najlepsze rozwiązanie. Wspomniane rozwiązanie może być oczywiście specyficzne w zależności od branży i samego personelu, na którym się koncentrujemy, ale ogólnie rzecz biorąc, problem pozostaje ten sam. Jest nim odpowiedź na pytanie, jak ułatwić rozwój kariery poprzez połączenie umiejętności twardych i miękkich uwzględniając przy tym specyfikę działalności oraz rodzaj firmy, branżę, w której ona działa oraz samych pracowników.