Studium Przypadku. Elastyczność poznawcza i współpraca międzykulturowa
Proces globalizacji jest czymś niezaprzeczalnym a w ciągu ostatnich dziesięcioleci jedynie przyspiesza. W pierwszej fazie pandemii Covid-19 nastąpiło pewne spowolnienie globalizacji. Pojawiły się nawet przewidywania, że pandemia ją zatrzyma, a nawet spowoduje powrót do systemu, w którym granice i gospodarki były zamknięte. Aktualnie widzimy jednak, że globalizacja wcale nie zwalnia, tylko przyśpiesza. Zmienione nawyki pracy i zwiększone wykorzystanie wirtualnych narzędzi pozwoliły na jeszcze większy rozwój współpracy międzynarodowej. Równocześnie jednak istnieją obszary gospodarki, na które pandemia oddziałuje negatywnie stanowiąc przeszkodę dla ich rozwoju. Należą do nich m.in. logistyka i transport, które wciąż walczą z problemem dostarczania różnych towarów z miejsca produkcji na miejsce ich konsumpcji.
Wzmożona współpraca międzynarodowa wymaga również odpowiedniego zrozumienia zagadnień związanych z kulturą w tym umiejętności dostosowania się do różnorodnych międzynarodowych środowisk kulturowych. Elastyczność poznawczą można więc przypisać umiejętności szybkiego przełączania się w komunikacji z osobami reprezentującymi różne kultury. Należy przy tym pamiętać, że nie wszystkie kultury są równie elastyczne w kwestii przełączania się między zadaniami lub sposobem ich realizacji. Nawet jeśli osoba dysponuje umiejętnością płynnej zmiany w zakresie wykonywanych zadań oraz adaptacji w zakresie komunikacji międzykulturowej, ważne jest to, aby mieć wystarczającą wiedzę na temat poszczególnych specyficznych atrybutów kultury reprezentowanej przez podmiot, z którym się komunikujemy. Do tej pory podjęto wiele prób wyjaśnienia aspektów kulturowych w tym rozbijania ich na zmienne wyjaśniające kulturowe aspekty zachowań. Jedno z takich podejść zaprezentował Geert Hofstede wskazując na 6 wymiarów kulturowych, obejmujących: dystans do władzy, kolektywizm i indywidualizm, kobiecość i męskość, unikanie niepewności, orientacja długoterminowa i krótkoterminowa, a także pobłażanie. Te wymiary pomagają zrozumieć, czego można oczekiwać od danej kultury i mogą pomóc łatwiej przystosować się do komunikacji międzykulturowej. Można się spodziewać, że wiedza na temat tych wskaźników może przyczynić się do skrócenia czasu i kosztów przełączania między zadaniami oraz poprawy elastyczności poznawczej.
Pytania :
- Na co wskazują podane wyżej wymiary? Czego można się spodziewać w komunikacji międzykulturowej w przypadku, gdy przedstawiciele różnych kultur mają bardzo zbliżone lub bardzo różne wartości wskaźników opisujących wymiary kulturowe?
- Jakie strategie możesz zaproponować przedsiębiorstwu, aby ułatwić komunikację międzykulturową oraz skrócić czas a także koszty zmian, tj. poprawić elastyczność poznawczą w komunikacji międzykulturowej.
Odpowiedzi :
- Wymiary opisują główne atrybuty kulturowe, które wpływają na nasze codzienne życie, a zwłaszcza na naszą pracę.
- Przede wszystkim bądź świadomy istnienia różnic kulturowych i potrzeby ich akceptacji. Dowiedz się więcej o kulturze partnerów, z którymi się komunikujesz. Przyjrzyj się głównym atrybutom kultury (np. 6 wymiarom kulturowym) i wyjaśnij pracownikom, czego mogą się spodziewać w trakcie współpracy przy realizacji zadań, w przypadku, gdy różnice kulturowe są znaczące.
Słowa kluczowe :
Globalizacja, współpraca międzynarodowa, komunikacja międzykulturowa